Ψιλοκυβίνη: H θεραπεία που μειώνει τις υποτροπές σε άτομα με διαταραχή χρήσης αλκοόλ

Τα τρέχοντα ερευνητικά αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι η ψιλοκυβίνη έχει τη δυνατότητα να αποκαθιστά μοριακά κυκλώματα στον εγκέφαλο και να συμβάλλει στη μείωση των υποτροπών στην εξάρτηση από το αλκοόλ. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις.

Η εξάρτηση από το αλκοόλ είναι μία από τις πιο συχνές νευροψυχιατρικές ασθένειες. Στη Γερμανία, περισσότερα από πέντε εκατομμύρια άτομα πάσχουν από αυτήν, ενώ γνωστές συνέπειές της περιλαμβάνουν σοβαρή σωματική και ψυχική ταλαιπωρία και υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, με το μέσο προσδόκιμο ζωής των πασχόντων να μειώνεται κατά περισσότερα από 22 χρόνια.

Παρά τη σοβαρότητα της νόσου, της οποίας η χρόνια πορεία χαρακτηρίζεται από συχνά επαναλαμβανόμενες υποτροπές σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και μεγάλη πίεση ταλαιπωρίας για τους πάσχοντες, εξακολουθούμε να γνωρίζουμε ελάχιστα για τους αιτιολογικούς μηχανισμούς στον εγκέφαλο.

Το φλοιώδες έλλειμμα mGluR2 ως παθολογικός μοριακός μηχανισμός της τροποποιημένης συμπεριφοράς στον εθισμό

Οι νοητικές διεργασίες που ελέγχουν τη συμπεριφορά, την προσοχή και τα συναισθήματα είναι γνωστές ως εκτελεστικές λειτουργίες. Σε πολλές ψυχιατρικές ασθένειες, η ικανότητα ελέγχου των σκέψεων και των ενεργειών του ατόμου και η ρύθμιση των συναισθημάτων διαταράσσεται, για παράδειγμα στη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ADHD), στον αυτισμό, στη σχιζοφρένεια, στο σύνδρομο οριακού τύπου, αλλά και στον εθισμό.

Σε μια διεπιστημονική, διεθνή συνεργασία, διερευνήθηκε ο μοριακός μηχανισμός των τροποποιημένων εκτελεστικών λειτουργιών και των αυξημένων υποτροπών στην εξάρτηση από το αλκοόλ.

Η έρευνα επικεντρώνεται στο ρόλο του μεταβολότροπου υποδοχέα γλουταμικού 2 (mGluR2). Στον εγκέφαλο, αυτός ο υποδοχέας λειτουργεί ως κεραία για τον νευροδιαβιβαστή-γλουταμικό και ρυθμίζει την απελευθέρωσή του σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.

Στην τρέχουσα εργασία τους, η οποία δημοσιεύθηκε τώρα στο περιοδικό Science Advances, η ερευνητική ομάδα δείχνει μια αιτιώδη σχέση μεταξύ μιας μειωμένης λειτουργίας του mGluR2 εντός της εγκεφαλικής περιοχής του προμετωπιαίου φλοιού σε τρωκτικά με εξάρτηση από το αλκοόλ και ενός μειωμένου εκτελεστικού ελέγχου καθώς και της επιθυμίας για αλκοόλ. Η ενεργοποίηση του mGluR2 έχει έτσι αναγνωριστεί ως ένας πιθανός θεραπευτικός μηχανισμός στην εξάρτηση από το αλκοόλ.

Η ψιλοκυβίνη αποκαθιστά την παραγωγή του mGluR2

Οι παραισθησιογόνες ουσίες όπως η ψιλοκυβίνη -το ενεργό συστατικό των λεγόμενων μαγικών μανιταριών- ή το LSD δρουν στους υποδοχείς σεροτονίνης 2Α (5-HT2AR) στον εγκέφαλο. Αυτοί οι υποδοχείς είναι παρόντες σε μεγάλο αριθμό στον προμετωπιαίο φλοιό.

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι 5-HT2AR και οι mGluR2 μπορούν να σχηματίσουν ένα λειτουργικό σύμπλοκο. Το σύμπλεγμα αυτό έχει συνδεθεί με τον μηχανισμό δράσης των ψυχεδελικών, αλλά οι μοριακές λειτουργίες του συμπλέγματος αυτού στον εθισμό ήταν προηγουμένως άγνωστες.

“Καταφέραμε να δείξουμε ότι η ψιλοκυβίνη μπορεί να αποκαταστήσει τα επίπεδα mGluR2, γεγονός που οδηγεί σε μείωση των υποτροπών στο αλκοόλ”, λέει ο Marcus Meinhardt. Έτσι, η έρευνα αυτή ανοίγει τη δυνατότητα ανάπτυξης νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων που εστιάζουν στην ψιλοκυβίνη ως οδηγό του mGluR2.