Μετα-ανάλυση δείχνει μειωμένη συναισθηματική νοημοσύνη μεταξύ των φοιτητών

Μια μετα-ανάλυση δείχνει ότι ορισμένες πτυχές της συναισθηματικής νοημοσύνης έχουν μειωθεί μεταξύ των φοιτητών τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality, ανέλυσε δεδομένα από 70 μελέτες που διεξήχθησαν μεταξύ φοιτητών κολεγίων στον δυτικό κόσμο μεταξύ 2003 και 2018.

Ο δυτικός πολιτισμός έχει υποστεί αξιοσημείωτες αλλαγές τα τελευταία 20 χρόνια. Πρώτον, η άνοδος του οικονομικού φιλελευθερισμού και του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς ενθάρρυνε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικού ατομικισμού. Δεύτερον, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν ραγδαία, μαζί με την τεχνολογία των smartphones. Μελέτες υποδεικνύουν ότι αυτές οι αλλαγές μπορεί να έχουν οδηγήσει σε διαφορές γενεών στην προσωπικότητα, αποκαλύπτοντας αυξήσεις γενεών στον ναρκισσισμό, την αυτοεκτίμηση, την αυτοσυγκέντρωση και τον υλισμό.

Οι συγγραφείς της μελέτης Mahreen Khan και η ομάδα της θέλησαν να διερευνήσουν κατά πόσον αυτή η πολιτισμική μεταμόρφωση μπορεί να επηρέασε το χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης (ΣΝ). Η trait EI αναφέρεται στην αντίληψη της δικής μας ευημερίας και στην αντίληψη του πόσο καλοί είμαστε στη ρύθμιση των συναισθημάτων μας, στην κατανόηση των συναισθημάτων των άλλων και στον επηρεασμό των συναισθημάτων των άλλων.

Συνολικά, η Khan και οι συνεργάτες της συνέλεξαν δεδομένα από 70 μελέτες που διεξήχθησαν στις ΗΠΑ, τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αυστραλία μεταξύ 2003 και 2018. Συνολικά, η μετα-ανάλυση περιελάμβανε δεδομένα από 16.917 φοιτητές, οι οποίοι είχαν όλοι συμπληρώσει μια αξιολόγηση της trait EI, χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο Trait Emotional Intelligence Questionnaire (TEIQue).

Πρώτον, όταν ελέγχθηκαν οι διαφορές μεταξύ των χωρών και η σύνθεση των δειγμάτων κατά φύλο, η συνολική trait EI δεν παρουσίασε διακυμάνσεις με το χρόνο. Ωστόσο, τρεις από τους τέσσερις υποτομείς της EI μειώθηκαν σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Αυτοί ήταν η συναισθηματικότητα (αντίληψη της κατανόησης των συναισθημάτων των άλλων), ο αυτοέλεγχος (αυτοαποτελεσματικότητα στη ρύθμιση των συναισθημάτων) και η ευημερία (θετικές αξιολογήσεις του εαυτού).

Όταν οι ερευνητές διασταύρωσαν αυτά τα δεδομένα με μετρήσεις του ατομικισμού και της χρήσης του διαδικτύου για κάθε χώρα, διαπίστωσαν ότι η χρήση της τεχνολογίας σχετιζόταν με μείωση της ευημερίας και του αυτοελέγχου, ενώ ο ατομικισμός σχετιζόταν με αύξηση της ευημερίας και του αυτοελέγχου. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι λόγω ελλιπών δεδομένων, μπόρεσαν να συμπεριλάβουν μόνο έναν μικρό αριθμό μελετών στη συγκεκριμένη ανάλυση, οπότε τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή.

Ειδικότερα, κατά την ανάλυση των δεδομένων ανά χώρα, τα καναδικά δείγματα παρουσίασαν μείωση του συνολικού χαρακτηριστικού EI με την πάροδο του χρόνου, καθώς και μείωση στους τομείς της συναισθηματικότητας, του αυτοελέγχου και της κοινωνικότητας (αυτοαποτελεσματικότητα στην επιρροή των συναισθημάτων των άλλων).

Η Khan και η ομάδα της τονίζουν ότι οι μειώσεις που παρατήρησαν στις πτυχές της συναισθηματικής νοημοσύνης φέρνουν στο νου τα αυξανόμενα προβλήματα ψυχικής υγείας που σχετίζονται με την εξάπλωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ωστόσο, σημειώνουν ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους η EI έχει μειωθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες – όπως η αυξημένη ακαδημαϊκή πίεση, η αυξημένη παχυσαρκία και η μειωμένη οικογενειακή σταθερότητα.

Συνολικά, η μετα-ανάλυση δείχνει ότι οι κοινωνικοπολιτισμικές αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν πτυχές της συναισθηματικής νοημοσύνης. Εάν οι μελλοντικές μελέτες είναι σε θέση να εντοπίσουν τους παράγοντες που κρύβονται πίσω από αυτές τις αλλαγές, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας θα έχουν μια καλύτερη ιδέα για τις στρατηγικές και τις παρεμβάσεις που θα είναι πιο χρήσιμες για τους επηρεαζόμενους.