Hμικρανίες: Νέας γενιάς φάρμακα υπόσχονται λιγότερες παρενέργειες

Νέες κατηγορίες φαρμάκων κατά της ημικρανίας επιδεικνύουν αποτελεσματικότητα και βελτιωμένη ανεκτικότητα για ασθενείς με χρόνια ημικρανία, σύμφωνα με μια νέα συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση.

[Η] έλλειψη καρδιαγγειακών κινδύνων αυτών των νέων κατηγοριών ειδικών θεραπειών για την ημικρανία μπορεί να παρέχει εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές για άτομα για τα οποία οι διαθέσιμες σήμερα οξείες θεραπείες έχουν αποτύχει ή για άτομα με καρδιαγγειακές αντενδείξεις

Νέες μέθοδοι

Η νέα μελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα για την αντιμετώπιση της οξείας ημικρανίας με τη χρήση του ditan, του lasmiditan (αγωνιστής του 5-υδροξυτρυπταμίνης [5HT]1F-υποδοχέα) και των δύο gepant, rimegepant και ubrogepant (ανταγωνιστές του πεπτιδίου που σχετίζεται με το γονίδιο της καλσιτονίνης [CGRP]), με τη συνήθη θεραπεία με triptan (εκλεκτικός αγωνιστής του 5-ΗΤ1Β/1D-υποδοχέα).

Οι ερευνητές αξιολόγησαν 64 κλινικές μελέτες που περιελάμβαναν 46.442 ασθενείς, η πλειονότητα των οποίων (74%-87%) ήταν γυναίκες με ηλικιακό εύρος 36-43 ετών.

Το πρωτεύον αποτέλεσμα που αξιολογήθηκε ήταν ο λόγος των πιθανοτήτων για την απαλλαγή από τον πόνο σε 2 ώρες μετά από μία μόνο δόση και τα δευτερεύοντα αποτελέσματα ήταν ο λόγος των πιθανοτήτων για την ανακούφιση από τον πόνο σε 2 ώρες μετά από μία δόση, καθώς και τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ελπιδοφόρα αποτελέσματα

Ο Yang και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι σχεδόν όλα τα φάρμακα με ευρεία κλινική χρήση, ανεξαρτήτως κατηγορίας, σχετίζονταν με υψηλότερους OR για την ελευθερία από τον πόνο σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.

Ωστόσο, σε σύγκριση με τους παράγοντες ditan και gepant, οι τριπτάνες συσχετίστηκαν με σημαντικά υψηλότερα ORs για την ανακούφιση από τον πόνο. Το εύρος των αναλογιών πιθανότητας ήταν 1,72-3,40 για τη λασμιδιτάνη, 1,58-3,13 για τη ριμεγεπάντη και 1,54-3,05 για την ουμπρογεπάντη.

Κατά την αξιολόγηση της ανεκτικότητας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συνολικά τα τριπτάνια συσχετίστηκαν με τα υψηλότερα OR για οποιαδήποτε ανεπιθύμητη ενέργεια (ΑΕ) με τάση σχέσης δόσης-απόκρισης. Η λασμιδιτάνη (στην κατηγορία ditan) συσχετίστηκε με τον υψηλότερο κίνδυνο για ΑΕ μεταξύ όλων των θεραπειών. Οι περισσότερες ΑΕ ήταν ήπιες έως μέτριες και περιλάμβαναν πόνο στο στήθος, σφίξιμο, βάρος και πίεση.

Ο Yang και οι συνεργάτες του σημειώνουν ότι, “αν και αυτές οι δύο νέες κατηγορίες φαρμάκων κατά της ημικρανίας μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματικές όσο οι τρυπτάνες, αυτοί οι νέοι κατασταλτικοί παράγοντες χωρίς καρδιαγγειακούς κινδύνους μπορεί να προσφέρουν μια εναλλακτική λύση στις τρέχουσες ειδικές θεραπείες ημικρανίας για ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου”.

Εξισορρόπηση αποτελεσματικότητας και ανεκτικότητας

«Κατά την επιλογή ενός οξέος φαρμάκου για έναν ασθενή υπάρχει πάντα μια ισορροπία μεταξύ αποτελεσματικότητας και ανεκτικότητας», δήλωσε σε συνέντευξή της η ειδικός στον πονοκέφαλο και αναπληρώτρια διευθύντρια του North Shore Headache and Spine Lauren Natbony, MD.

Όσον αφορά την τρέχουσα ανασκόπηση, η Natbony επεσήμανε ότι, η ανταπόκριση στην οξεία θεραπεία μπορεί να διαφέρει μεταξύ των κρίσεων ημικρανίας και μπορεί να βασίζεται σε μεταβλητές που δεν ελέγχονται, όπως το πόσο νωρίς σε μια κρίση λαμβάνεται το φάρμακο, τα συναφή συμπτώματα όπως η ναυτία που μπορεί να κάνουν τα από του στόματος χορηγούμενα φάρμακα λιγότερο αποτελεσματικά.

Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι η εστίαση στις βραχυπρόθεσμες αποκρίσεις και τις ΑΕ μετά από μία μόνο δόση αποτελεί περιορισμό της μελέτης. Επισημαίνουν επίσης αυτό που θεωρούν ότι είναι το δυνατό σημείο της μελέτης, το οποίο ήταν ο σχεδιασμός της μετα-ανάλυσης δικτύου. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, ο σχεδιασμός αυτός επέτρεψε “πολλαπλές άμεσες και έμμεσες συγκρίσεις, κατατάσσοντας την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των επιμέρους φαρμακολογικών παρεμβάσεων και παρέχοντας ακριβέστερες εκτιμήσεις από εκείνες των RCTs και της παραδοσιακής μετα-ανάλυσης”.