Πόσο αυτοέλεγχο έχετε; Τα γονίδιά σας έχουν την απάντηση

Μια ομάδα επιστημόνων ανέλυσε δεδομένα από σχεδόν 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους και εντόπισε εκατοντάδες γονίδια που επηρεάζουν την αυτοσυγκράτηση.. Αυτά τα γονίδια επηρεάζουν τον εγκέφαλό από νωρίς στην ανάπτυξη, αλλά η κατανόηση της γενετικής τάσης είναι κάτι που εξελίσσεται με την πάροδο των ερευνώνι.

Όλοι μας διαφέρουμε ως προς την αυτορρύθμιση της συμπεριφοράς μας, η οποία στην καθομιλουμένη ονομάζεται αυτοέλεγχος, ή , παρορμητικότητα. Πιθανώς έχετε ακούσει για το περίφημο Marshmallow Test, που διεξήχθη τη δεκαετία του 1960, στο οποίο οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να ανιχνεύσουν διαφορές στον αυτοέλεγχο στα μικρά παιδιά (ήθελαν το marshmallow τώρα ή μπορούσαν να περιμένουν για να πάρουν τη διπλή ανταμοιβή). Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι διαφορές στον αυτοέλεγχο συσχετίστηκαν με ένα ευρύ φάσμα αποτελεσμάτων στη ζωή καθώς τα παιδιά αυτά μεγάλωναν, από τη χρήση ουσιών μέχρι το μορφωτικό επίπεδο. Η ικανότητά μας να καθυστερούμε την ικανοποίηση αποδεικνύεται σημαντική για πολλά πράγματα που μας ενδιαφέρουν.

Σε μια από τις μεγαλύτερες μελέτες που έχουν διεξαχθεί ποτέ, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων της οποίας ηγούμαι συγκέντρωσε δεδομένα από σχεδόν 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους και εντόπισε εκατοντάδες γονίδια που επηρεάζουν την αυτορρύθμιση.

Υψηλότερη γενετική προδιάθεση για αυτοέλεγχο = χαμηλότερα ποσοστά προβληματικής συμπεριφοράς

Χρησιμοποιώντας αυτά τα ευρήματα, δημιουργούν γενετικές βαθμολογίες που αθροίζουν πόσες από τις θέσεις σε όλο το γονιδίωμα που σχετίζονται με την αυτορρύθμιση φέρει ένα άτομο. Αυτές οι βαθμολογίες προβλέπουν ένα ευρύ φάσμα σημαντικών αποτελεσμάτων της ζωής. Τα άτομα που φέρουν υψηλότερη γενετική προδιάθεση για αυτοέλεγχο έχουν χαμηλότερα ποσοστά προβληματικής συμπεριφοράς στην παιδική ηλικία, χρήσης ουσιών, εθισμού, παχυσαρκίας και μόλυνσης από τον ιό HIV. Έχουν περισσότερες πιθανότητες να ολοκληρώσουν το κολέγιο και να απασχοληθούν. Οι γενετικές βαθμολογίες ευθύνονται για περίπου το 10 % της μεταβλητότητας των αποτελεσμάτων που σχετίζονται με τον αυτοέλεγχο. Πρόκειται για έναν από τους πιο ισχυρούς γενετικούς προγνωστικούς δείκτες για οποιοδήποτε αποτέλεσμα συμπεριφοράς μέχρι σήμερα.

Τα ευρήματα αυτά, δεν σημαίνουν ότι κάποιοι άνθρωποι είναι βέβαιο ότι θα αναπτύξουν προβλήματα. Το DNA δεν είναι πεπρωμένο. Δείχνουν όμως ότι τα γονίδιά μας επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο είναι συνδεδεμένος ο εγκέφαλός μας, γεγονός που επηρεάζει τη φυσική μας τάση για αυτοέλεγχο ή παρορμητικότητα. Ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται αυτή η τάση μπορεί να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.

Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η παρορμητικότητα, όπως όλα τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς, δεν είναι απαραίτητα καλή ή κακή. Το κλειδί είναι η κατανόηση της φυσικής σας τάσης, ώστε να μπορείτε να εργαστείτε για να αποφύγετε τις πιθανές προκλήσεις και να αξιοποιήσετε τα μοναδικά σας πλεονεκτήματα.

Διαβάστε ακόμη

Ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις θυμάτων κακοποίησης

Ομιλία του Δημήτρη Παπαδημητριάδη στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επείγουσας Ιατρικής To τραύμα είναι ένα θλιβερό γεγονός στο οποίο ένας άνθρωπος κακοποιείται, κινδυνεύει ή αισθάνεται έντονα…

Γονίδια: Tι ρόλο «παίζουν» στην εμφάνιση διπολικής διαταραχής

Στη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη συσχέτισης γονιδιώματος για τη διπολική διαταραχή, οι ερευνητές βρήκαν περίπου διπλάσιες γενετικές θέσεις που σχετίζονται με τη διπολική διαταραχή από…

Σχόλια