Τα (πολλά) παιδιά δεν φέρνουν την ευτυχία

Μια διεθνής έρευνα σε δείγμα 33 χωρών δείχνει ότι, η οικογενειακή ευτυχία μειώνεται, όσο αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών στην οικογένεια. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα συγκεκριμένα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο PLOS One, ίσχυαν μόνο για τις μητέρες και όχι για τους πατέρες.

Οι οικογένειες αποτελούνται από άτομα που ενώνονται ως μονάδα, αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους με πολλούς τρόπους. Αυτές οι συνδέσεις είναι περίπλοκες και όσο μεγαλύτερη είναι η οικογένεια, τόσο πιο πολύπλοκες είναι οι λειτουργίες της. Έχοντας αυτό κατά νου, οι ερευνητές έχουν καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα σχετικά με το πώς ο αριθμός των παιδιών σε μια οικογένεια επηρεάζει τη συζυγική ικανοποίηση των γονέων. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι περισσότερα παιδιά σημαίνουν πιο ικανοποιητικό γάμο, ενώ άλλες ότι περισσότερα παιδιά σημαίνουν περισσότερο άγχος – και λιγότερη οικογενειακή ευτυχία.

Η ερευνήτρια Marta Kowal και οι συνεργάτες της επέλεξαν να διεξάγουν μια μελέτη χρησιμοποιώντας δεδομένα από ένα μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχαν παντρεμένοι άνδρες και γυναίκες από 33 δυτικές και μη δυτικές χώρες. Στόχος των ερευνητών ήταν να προσεγγίσουν την κατανόηση της σχέσης μεταξύ του αριθμού των παιδιών και της οικογενειακής ικανοποίησης, εξετάζοντας παράλληλα μεταβλητές όπως το φύλο και η εκπαίδευση.

Το δείγμα περιελάμβανε 7.178 άτομα, τα οποία ήταν παντρεμένοι κατά μέσο όρο 14 χρόνια. Οι συμμετέχοντες, οι οποίοι είχαν μέση ηλικία 40 ετών, συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια που περιλάμβαναν μια μέτρηση της συζυγικής ικανοποίησης με 9 στοιχεία. Το μέτρο περιλάμβανε στοιχεία όπως: «απολαμβάνετε την παρέα του συζύγου/της συζύγου σας;». Συμπλήρωσαν, επίσης, μέτρα σχετικά με τη θρησκευτικότητα, την εκπαίδευση, την οικονομική κατάσταση και τις ατομικιστικές πεποιθήσεις για την οικογένεια (π.χ. «πιστεύω ότι οι γονείς πρέπει να είναι υπερήφανοι για τα ατομικά επιτεύγματα των παιδιών τους»).

Σε ολόκληρο το σύνολο των δεδομένων, ο αριθμός των παιδιών σε μια οικογένεια συσχετίστηκε με χειρότερη οικογενειακή ικανοποίηση. Ωστόσο, η σχέση αυτή ήταν υπαρκτή μόνο μεταξύ των γυναικών. Η Kowal και η ομάδα της σημειώνουν ότι, αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να έχει να κάνει με την προσδοκία ότι, οι γυναίκες φέρουν μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τα καθήκοντα φροντίδας των παιδιών. Οι ρόλοι των φύλων υποδηλώνουν ότι τα οικιακά καθήκοντα των γυναικών – και ενδεχομένως τα επίπεδα άγχους τους – θα αυξάνονταν με περισσότερα παιδιά στην οικογένεια, ενώ τα καθήκοντα των ανδρών όχι. Οι μητέρες τείνουν να αγανακτούν με την έλλειψη ενασχόλησης των πατέρων στα οικιακά καθήκοντα, ενώ παράλληλα χάνουν ποιοτικό χρόνο με τους συζύγους τους.

Επιπροσθέτως, η θρησκευτικότητα φάνηκε να παίζει προστατευτικό ρόλο στη διατήρηση της οικογενειακής ικανοποίησης των γονέων, καθώς αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών. Οι γονείς που σημείωσαν χαμηλά ποσοστά θρησκευτικότητας, είδαν μείωση της οικογενειακής τους ικανοποίησης καθώς αυξανόταν ο αριθμός των παιδιών. Ωστόσο, μεταξύ εκείνων με υψηλή θρησκευτικότητα, η οικογενειακή ικανοποίηση δεν σχετιζόταν με τον αριθμό των παιδιών στην οικογένεια. Οι ερευνητές εικάζουν ότι, αυτό μπορεί να έχει να κάνει με το γεγονός πως οι θρησκευτικές οργανώσεις τείνουν να δίνουν έμφαση και να υποστηρίζουν τις υγιείς οικογενειακές και συζυγικές σχέσεις, καθώς και να ενθαρρύνουν τους παραδοσιακούς ρόλους στους οικογενειακούς κόλπους.