Έρευνα: Υπάρχει σύνδεση αυτοκτονικών τάσεων και αντισυλληπτικών;

Η χρήση αντισυλληπτικών χαπιών σε νεαρές γυναίκες ηλικίας 15-22 ετών συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς, ιδίως κατά τον πρώτο χρόνο χρήσης, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Psychological Medicine. Αν και ο κίνδυνος αυτοκτονίας που σχετίζεται με τα αντισυλληπτικά είναι σχετικά χαμηλός, τα ευρήματα δείχνουν ότι το θέμα χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.

Σύμφωνα με την  Alexis C. Edwards, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Virginia Commonwealth University, τα αντισυλληπτικά χορηγούνται για διάφορους λόγους, ωστόσο σχετικά λίγες μελέτες είχαν εξετάσει τον συσχετισμό με τις αυτοκτονικές τάσεις.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 216.702 γυναίκες, οι οποίες γεννήθηκαν μεταξύ 1991 και 1995 και είχαν συμπεριληφθεί σε σουηδικά εθνικά μητρώα. Περίπου το 45% αυτών των γυναικών χρησιμοποιούσαν συνδυαστικά χάπια προγεστερόνης και αντισυλληπτικών, το 11% χρησιμοποιούσαν μόνο χάπια προγεστερόνης και το 12% χρησιμοποιούσαν τόσο αντισυλληπτικά, όσο και χάπια προγεστερόνης. Στο υπόλοιπο 32% δεν υπήρχε καμία καταγραφή χρήσης αντισυλληπτικών.

Η Edwards και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι, η αυτοκτονική συμπεριφορά ήταν ελαφρώς πιο συχνή μεταξύ των γυναικών που έκαναν χρήση αντισυλληπτικών. Εξάλλου η χρήση αντισυλληπτικών είναι γνωστό ότι συνδέεται έτσι κι αλλιώς με ορισμένες διαταραχές της διάθεσης και του άγχους.

Εν προκειμένω, η χρήση των εθνικών μητρώων επέτρεψε στους ερευνητές να ελέγξουν κοινωνικοδημογραφικούς, οικογενειακούς και ψυχιατρικούς παράγοντες, όπως το ιστορικό αυτοκτονιών των γονέων. Αλλά η μελέτη – όπως όλες οι έρευνες – περιλαμβάνει ορισμένες επιφυλάξεις.

«Ήμασταν σε θέση να παρακολουθήσουμε τις γυναίκες μόνο για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα και είναι πιθανό οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη χρήση αντισυλληπτικών μειώνονται με την πάροδο του χρόνου. Επίσης, δεν μπορέσαμε να συγκρίνουμε τις γυναίκες που έπαιρναν συνδυαστικά χάπια ή μονο χάπια προγεστερόνης με εκείνες που χρησιμοποιούσαν άλλους τύπους αντισύλληψης», συμπληρώνει η Edwards.

Τα σημαντικά ερωτήματα που παραμένουν περιλαμβάνουν το κατά πόσον υπάρχουν διαφορές στον κίνδυνο ως συνάρτηση της σεξουαλικής δραστηριότητας (δεν είναι όλες οι γυναίκες το ίδιο σεξουαλικά ενεργές) και κατά πόσον η χρήση αντισυλληπτικών αλληλεπιδρά με συμπεριφορικούς ή διαπροσωπικούς παράγοντες, ώστε να επηρεάζει τον κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς.