Σωματική άσκηση: Γιατί δεν μπορείτε να βρείτε κίνητρο

Σας έχουν μιλήσει για τα οφέλη της άσκησης χίλιες φορές, αλλά για κάποιο λόγο συνέχεια αναβάλλετε το πρωινό τρέξιμο ή όταν έρχεται η ώρα να πάτε στο γυμναστήριο παραμένετε κολλημένοι στον καναπέ.

Πρόσφατη μελέτη κατέδειξε όλα αυτά τα προβλήματα που συντελούν στην έλλειψη κινήτρου, ώστε να μπορέσουμε εντάξουμε την καθημερινή άσκηση στο πρόγραμμά μας. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που φταίει;

Προτιμούμε τα πράγματα που φαίνονται ευκολότερα

Ο Boris Cheval από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης στην Ελβετία και ο Mattieu Boisgontier από το Πανεπιστήμιο της Οτάβα στον Καναδά πρότειναν μια εξήγηση στο γιατί τόσοι πολλοί από εμάς δυσκολευόμαστε να κάνουμε κάτι που ενώ ξέρουμε ότι μας κάνει καλό συχνά δεν μπορούμε να το κάνουμε – τη σωματική άσκηση.

Σε ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο Exercise and Sport Sciences Reviews, οι Cheval και Boisgontier σκιαγραφούν τη “Θεωρία της ελαχιστοποίησης της προσπάθειας στη σωματική δραστηριότητα”. Η θεωρία αυτή αφορά ουσιαστικά τη νευροψυχολογία της συμπεριφοράς υγείας. Οι Cheval και Boisgontier επισημαίνουν ορθά ότι πολλοί άνθρωποι που έχουν σοβαρή πρόθεση να γίνουν σωματικά δραστήριοι αποτυγχάνουν στην επίτευξη των στόχων τους. Βασιζόμενοι σε πολλές πηγές, οι συγγραφείς προτείνουν ότι οι άνθρωποι έλκονται προς την ελαχιστοποίηση της προσπάθειας – όποτε είναι δυνατόν – και ιδιαίτερα για τη σωματική δραστηριότητά τους. Απαιτείται σημαντική εφαρμογή γνωστικών πόρων για να αντιμετωπιστεί η αντίσταση προς την προσπάθεια και αυτό επηρεάζεται επίσης από την εμπειρία της δυσφορίας που προκύπτει από την ίδια τη σωματική δραστηριότητα.

Μείωση ουσιαστικής θέλησης

Το κύριο σημείο είναι ότι η καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που δημιουργούν και συντηρούν το χάσμα μεταξύ της πρόθεσης για σωματική δραστηριότητα και της πραγματικής δραστηριοποίησης. Αυτή η κατανόηση μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες προσωπικές στρατηγικές που θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν για παράδειγμα περισπασμούς που ελαχιστοποιούν την επίγνωση της δυσφορίας ή της ίδιας της προσπάθειας, καθώς και τις ευρύτερες επιπτώσεις σχετικά με το πώς ο περιβαλλοντικός σχεδιασμός της σύγχρονης ζωής ανακουφίζει από την πίεση για προσπάθεια. Η ενίσχυση του ουσιαστικού νοήματος της φυσικής δραστηριότητας και του κοινωνικού πλαισίου γύρω από αυτήν μπορεί επίσης να βοηθήσει.

Ένα σημαντικό μέρος της προσέγγισης που ακολουθούν οι Cheval και Boisgontier αφορά στην αντίθεση προς τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο συνήθως αντιμετωπίζουμε την ανάγκη για την αύξηση της δραστηριότητας, ειδικά εμπνεόμενοι από άτομα που είναι ήδη δραστήρια. Τα μηνύματα σχετικά με τα αποτελέσματα και τα οφέλη για την υγεία πρέπει να απευθύνονται περισσότερο στοχευμένα σε όσους παραμένουν σήμερα αδρανείς και συναντούν εμπόδια στην εύρεση κινήτρου.

Διαβάστε ακόμη

Ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις θυμάτων κακοποίησης

Ομιλία του Δημήτρη Παπαδημητριάδη στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Επείγουσας Ιατρικής To τραύμα είναι ένα θλιβερό γεγονός στο οποίο ένας άνθρωπος κακοποιείται, κινδυνεύει ή αισθάνεται έντονα…

Σχόλια